Azimania!

Sawadee ka!

Daar is tie dan, het eerste verslag vanuit Azie, Thailand om precies te zijn! We zijn hier nu alweer dik twee weken en er is natuurlijk weer ontzettend veel gebeurd.

Ook onze laatste roadtrip in Australie is vlekkeloos verlopen en lijkt al maanden geleden. We zijn in drie dagen van Brisbane naar Sydney gereden en hebben natuurlijk weer mooie campingspots uitgekozen. Vooral de eerste nacht, langs een rivier waar die dag nog een aantal dolfijnen voorbij gezwommen waren. Helaas hebben wij ze niet gezien. Bij aankomst in Sydney ontstond enige stress aangezien het verkeer echt heel hectisch was (bjina erger dan in het centrum van Parijs) en wij daar met ons bakbeest doorheen moesten. Gelukkig hadden we niet bespaard op een navigatie, dus zijn we uiteindelijk zonder deuken (maar met een hoop gevloek) bij de garage aangekomen.
Onze dagen in Sydney waren super. Het is echt een ontzettend gave stad, volop zon en een gezellig nachtleven. Ik had me hier prima nog wat langer kunnen vermaken, maar ons volgende avontuur stond natuurlijk al gepland. Op 5 september hebben we met pijn in ons hart gedag gezegt en zijn we naar Bangkok gevlogen.

Bij aankomst in Bangkok, zo snel mogelijk alle overbodige kleding uitgetrokken, aangezien het hier (aangenaam?) warm en vochtig is. Niet alleen de temperatuur zorgde ervoor dat wij beide begonnen te stomen, ook alle schreeuwende, krioelende Aziaten om ons heen droegen hier aan bij. Een beetje verloren, per toeval tegen een kiwi (jongen uit New Zeeland) aangelopen die een taxi met ons wilde delen naar het centrum van Bangkok. Gelukkig was hij hier al langer en wist het mooi te regelen met de taxichauffeur, want je wordt hier natuurlijk belazerd waar je bij staat en ook het afdingen komt hier om te hoek kijken.
Na een ritje door de chaos van Bangkok zijn we afgezet op Khao San Road, beter bekend als het "Backpackers Ghetto". Hier een hotel geregeld en eerst maar eens een terras op gedoken. Wat een luxe! Dit konden we ons de vorige drie maanden absoluut niet veroorloven!
Khao San Road is echt een grote kermis met veel te veel toeristen, souvenirs, kleding, massage, tattoo en eetstalletjes en je wordt aan alle kanten aangevallen door Thai omdat hun rotzooi toch wel het aller beste is. Na 1 nacht op deze straat zijn we verhuisd naar een iets rustigere en nog goedkopere wijk (je verlegt je grens snel, waarom zou je 12 euro betalen als je ook voor 3 euro kan slapen?).
Evelien ging wild met massages van haar tenen tot haar kruin en ik kon bijna niet ophouden met zeggen hoe lekker en goedkoop het eten hier wel niet was. Absoluut genieten als je weer voor een betaalbare prijs fruit, groente en vlees kunt eten na drie maanden pasta of rijst met rooie saus! Chang bier, vruchtenshakes, Pad Thai, cocktails, gebakken banaan, het was niet aangesleept te krijgen.
Aangezien Bangkok een enorme stad is hebben we de tweede dag besloten een fietstocht te doen. Met deze tocht zijn we door allerlei wijken gereden en hebben we gezien hoe de echte Thai in Bangkok leven, een super leuke ervaring.

Na twee dagen chaos, besloten dat het tijd was voor wat rust. Via een of andere vage travel agency een bus en ferry naar Koh Samet geregeld. Dit eiland ligt in een eilande groep op zo'n vier uur van Bangkok vandaan.
Ik had er zo mijn twijfels bij, of het busje ook daadwerkelijk op zou komen dagen, maar tot mijn grote verrassing werden we mooi op tijd op gepikt. Ik snapte niet waarom iedereen altjid zegt dat het reizen zo langzaam en niet volgens schema gaat in Azie, tot we afgezet werden bij de ferry en we hier zo'n 3,5 uur hebben zitten wachten tot dat ding eindelijk eens zou vertrekken. Maar ach, we hebben twee maanden de tijd, dus geen stress.
Eenmaal op het eiland, enigszins gedesillusioneerd (zachtjes uitgedrukt, het leek meer op een oorlogsgebied dan een paradijselijk vakantie oord), een "resort" aan het strand uitgekozen. Gelukkig ziet mijn lieve reismattie altijd wel ergens het positieve van in, anders had ik meteen met een donderwolk boven mijn hoofd rechtsomkeert gemaakt, en hebben we twee prima dagen aan het strand vertoefd. De zon scheen, de muggen zoemde vriendelijk en het was happy hour van 08:00 uur 's morgens tot 23:30 uur 's avonds (er was een halve paardekop op het eiland, dus je moet wat doen om klanten te trekken) en we hadden wit zand en een warme zee.
Na twee dagen op dit bounty eiland leek het ons wel voldoende geweest en zijn we richting het noorden gaan reizen. Na 1 nacht in Bangkok in een veel te duur hotel (14 euro pp per nacht) zijn we met de bus naar Ayutthaya gereden. Een wat rustigere en minder drukke stad dan Bangkok, bomvol met oude, geweldige ruines van tempels uit het Siamese tijdperk. Deze stad hebben we als echte Dutchies op de fiets verkend.

Vanuit Ayutthaya zijn we met de trein naar Pak Chong gegaan. Hilarisch om een tochtje met locale trein te maken. Stik benauwd, veel herrie, maar super mooie uitzichten, Thai die vriendelijk lachen en verkoper na verkoper die allerlei lekkernijen probeert te verkopen. Qua tijd is het niet de meest praktische manier van reizen, aangezien het behoorlijk langzaam gaat, maar echt gaaf om een keer meegemaakt te hebben.

In Pak Chong hebben we buiten de stad in een guesthouse geslapen, van waaruit we een tour door het Khao Yai national park hebben gemaakt. Met een gids zijn we de jungle in gegaan en hebben hier tijdens een pittige hike allerlei dieren gezien waaronder een wilde olifant, enorme tropische vogels, slangen, schorpioenen, gibbons (grote apen), groepen met kleine aapjes, veel bloedzuigers (hiervoor kregen we speciale zakken over onze schoenen) en allerlei ander grut waar ik niet van wil weten wat het is en kan. Daarnaast zijn we naar een enorme waterval geweest (bekend uit de film The Beach) en hebben we een Thaise lunch gegeten met uitzicht op het tropische regenwoud. Eef en ik waren ook erg opgetogen dat we een blije olifant hebben gezien. In Ayutthaya hebben we namelijk olifanten gezien met dikke toeristen op hun rug, littekens in hun huid van alle kettingen waar ze mee vast zitten en baby olifantjes die allerlei houdingen moeten aannemen zodat wij westerlingen "leuke" foto's kunnen maken voor thuis aan de muur. Buikpijn en tranen in mijn ogen kreeg ik hiervan!

Goed, na ons avontuur in de jungle zijn we via Lop Buri, een stadje overspoeld met apen (het leken wel ratten), naar Chiang Mai gaan reizen. Overigens bleek Lop Buri de meest gunstige plek om een nieuwe bh te kopen, want in Ayutthaya was dit een grote flop: ik heb hier namelijk op een locale markt geprobeerd een nieuwe bh te fixen, wat een belevenis zeg! Na 100 stalletjes had ik er dan eindelijk een gevonden die me wel beviel, dus de verkoopster naar de maat gevraagt. Er kwamen allerlei getallen waar ik niet veel wijzer van werd. Dus ik even uitgelegt dat ik op zoek was naar de letter B. Deze lieve mevrouw zou wel eens even voelen, een zeer bijzondere ervaring, om vervolgens luidkeels NO NO NO te roepen en voor mij te besluiten dat het toch echt A moest zijn. Ondertusen passeerden tientallen mensen die allemaal even hebben mee gekeken of de maat wel juist was. Hup, bh over mijn kleren aan, zo... die past, dat is dan 100 Baht. Ik totaal van stuk gebracht dat ding gekocht, wat uiteindelijk voor geen meter zat! Maar zoals de Thai zeggen: never try, never know, dus ik ben in ieder geval weer een ervaring rijker! :D

In Lop Buri hebben we de nachttrein genomen naar Chiang Mai, een reis van zo'n 470 km in 13 uur (hoe krijgen ze het voor elkaar?).
Deze stad ligt in het noorden van Thailand en hadden al van verschillende mensen gehoord dat het een erg relaxte en mooie stad was. En inderdaad, deze stad viel ook bij ons goed in de smaak.
Vanuit Chiang Mai hebben we een twee daagse trekking door de bergen gemaakt. Tijdens deze tocht hebben we twee hikes gedaan door rijstvelden en regenwoud, hebben we op een bamboevlot over een rivier geraft, geslapen in een traditioneel Thais huis op palen in een berg dorp en een bezoek gebracht aan een olifanten farm. Dit laatste was helaas een grote teleurstelling. Wij hadden gehoopt hier olifanten met een goed leven aan te treffen, maar het was ongeveer hetzelfde tafereel als wat we in Ayutthaya hebben gezien. In de tour zat ook een ritje op een olifant, maar we konden het niet over ons hart krijgen en hebben gewijgert om op zo'n arm beest te klimmen.

Inmiddels zijn we in Pai, een klein hippie stadje ten noorden van Chiang Mai. We zijn hier per minibus gekomen over een prachtige weg door de bergen. Onderweg ontzettend harde regen gehad, wat enige paniek veroorzaakte aangezien onze backpacks op het dak lagen. Toen het van regenen over ging in een soort wolkbreuk hebben we geprobeerd te vragen of de chauffeur even wilde stoppen, zodat we onze tassen binnen konden halen, maar helaas waren we de enige westerlingen en sprak niemand in het busje ook maar 1 woord engels. Tot ons grote geluk bleek er achteraf plastic over de bagage te zitten en was de schade dus beperkt!
Dit stadje, zit vol backpackers die genieten van de rust, de relaxte sfeer, terrasjes, barretjes en de mooie natuur. Morgen gaan we op de fiets de omgeving verkennen, en gaan we natuurlijk mijn verjaardag een beetje vieren! :) Verder zijn we van plan om over een paar dagen richting de grens met Laos te gaan waar we met een bootje over de Mekong rivier naar Luang Prabang, een stad in Laos zullen gaan.

Dat was het weer even voor nu, al kan ik nog uren door gaan met schrijven! Tijd om door de tropische regen die op dit moment naar beneden komt op zoek te gaan naar wat verse sushi, curry en sate als avondmaaltje! :)

Veel liefs Michelle