Thuis

Zo, daar ben ik weer! Iets vroeger dan gepland naar huis gekomen, niet omdat ik zo graag weer in Nederland wil zijn, maar meer omdat ik al op mijn sokken aanvoelde dat ik wat meer tijd nodig ga hebben om weer de acclimatiseren!

Wat heb ik een onwijs gave tijd achter de rug, een ervaring die niemand me nog kan afnemen, maar... al mijn vrienden en familie weer zien doet me toch ook wel erg goed!

Mijn vriendje is zo lief geweest om zaterdag naar Oostenrijk te komen met de auto. Hebben die avond nog even wat Tirols voedsel naar binnen gewerkt en een afscheids-schnapps gedronken in de kroeg. Zaterdag overdag heb ik mijn spullen ingepakt en nog een laatste rondje geskied.
Zondagochtend ben ik samen met Bart in de auto gestapt en zijn we terug naar Nederland gereden. Het afscheid deed stiekem erg veel pijn, maar aan alles komt een eind.
Bij thuis komst viel ik gelijk met mijn neus in de boter: oma is gevallen en heeft haar heup gebroken. Gelukkig is de operatie goed gegaan en had ze 's avonds al weer wat praatjes.
Toen ik in de Raadhuisstraat aan kwam hing de vlag uit en stond er een lekker kostje uit papa's keuken klaar, ook waren de ouders van Bart er gezellig bij!

Ik heb nog een paar dagen vrij om dingen te regelen, te wennen, uit te pakken en iedereen weer te zien en dan gaat het serieuze leventje ook voor mij weer beginnen.
Tot die tijd geniet ik nog even na van mijn avontuur in Oostenrijk!